Igwang panahon na kaipuhan an magrayo sa mga padaba ta, arog kan, kun dai ta na sukol an kulog nin boot, kun an satuyang puso bato sa nadadangog na ribok, kun dai ta na sabot an rason nin nata, kun an dai pagkakasinabutan naglaog na sato.
Arog kan pigsuriyaw pa saimo nin sarong barkada an saimong mga kasalan, dai man lang niya pighapot an saimong namamatean sa nagibo mo na sala. Halangkawong hukol sa daghan kun importante sato an magtaram sa paaging makalingaw kan rekwerdos nin pagpadaba.
An liwoy kan paros sa daliwawa sagkod tigbabayong hapon, bulong sa gabat nin daghan sa bangui pag narurumduman mo sinda sa harayo, maugma an saindang istoryahan, maugma ka sagkod mareparo mo na baka piggagadan ka ninda saindang hururon; duman ika na an sala.
Mas maray garo an barkadahan nin mga aki, igwang kompetensya, igwang dagit pero mahalnas an pagtao nin kapatawadan. Ah, pagkamoot naggugurang ka man, garo nin sakuyang mga bisto.
Sa pagrayo, kaiba an pagkaaram na saindang respeto itatao. Hayaan na an batong puso, hayaan na maglumoy tanganing makasabot, tanganing sa gilayon na pagbungkaras, igwang sarong kanta nin pagrumdom. Garo kasuhapon sana kita naghilingan.
No comments:
Post a Comment